پاسخ به آقای علی ناظر.....

دوست عزیز، از اینکه شما منظوری به جز خدمت به خلق و روشنگری سیاسی ندارید هیج شکی ندارم ولی وظیفه خودم میدانم که در جایگاه یک هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران پاسخگوی این نوشته شما باشم. تا آنجا که خوانده ایم، شنیده ایم و دیده ایم، کاندیدهای انتخاباتی و یا اینکه حزب یا سازمان مطبوعشان در کشاکش یک پروسه انتخاباتی از جانب سایر نیروهای درگیر مورد اتهامات گوناگون قرار میگیرند که خود به خود به لزوم تعین تکلیف ختم میگردد. بگذارید که اینجا بگویم که بایستی که اینچننین هم باشد. شما، به نظرمن خوب میدانید که در طی این سالهای گذشته مجاهدین در زیر سنگین ترین فشارها و طوفانهای سیاسی و نظامی قرار داشته اند و دارند، سالهايی که مجاهدین با سرکوب عریان و آتش مزدوران پاسدار رژیم دست و پنجه نرم میکردند و میبایستی که با نیروهای خارجی پشتیبان آخوندهای جنایتکار هم رویا رويی داشته باشند. این مواردی است که مجاهدین بایستی پاسخگو باشند؟

مگر این مجاهدین نبودند که در27 اسفند 57 ، یعنی 15 روز قبل از رفراندم ضد خلقی خمینی جلاد، برنامه خودشان را ارائه دادند و به همه نشان دادند که جلاد هیچ گونه برنامه ای ندارد؟ این در حالی بود که خمینی جلاد حاکم بلامنازع بود و داشت از محبوبیت کاذب توده اي استفاده میکرد. این را بدین منظوربه پیش کشیدم که از موضع مجاهدین در قبال این رژیم مرتجع گفته باشم و یقین دارم که خود شما از آن موضع گیری و برنامه ای که مجاهدین در آن زمان ارائه دادند آگاهی کامل دارید. مجاهدین چیزی برای پنهان کردن از ملت ایران ندارند و رودرروئی آنها با سیاستهای ارتجاع حاکم و همیاران خارجیشان و مبارزه خستگی ناپذیرآنها در جهت براندازی مخوفترین رژیم تاریخ بشری تا به امروز، خود گواه ماهیتی بس آزادیخواهانه، دمکراتیک و مترقی است. با امید موفقیت برای شما و همه نیروهای آزادیخواهی که برای آزادی این ملت در زنجیر مبارزه میکنند. باشد که بحثهای اینچنین و نه اتهامات نا بجا (از نظر ماهیتی و مقطع زمانی) شروع یک آغاز جدید در جامعه روشنفکران ایرانی در داخل و خارج از سرزمین عزیزمان شود. با احترام فراوان..

م الف
واشنگتن دی سی