کُبری روز عروسیش مُرد!

عروس 20 ساله و حکم اعدام !
مجرم اصلی دراین قضیه کیست؟
آیا یک دختر 20 ساله را شوهر دادن به یک مرد بالای 50 سال جرم است یا قتلی که ناشی از آن عمل ضد انسانی صورت گرفته؟
در این جا هیچ کس و هیچ چیزی را نمی شود مقصر شناخت بلکه این رژیم پوسیده جمهوری ارتجاع را، چرا که قوانین این رژیم مرتجع آخوندیست که اجازه این چنین جنایاتی را می دهد.
موضوع ازدواج مردهای مسن با دختر بچگان در ایران ما چیز تازهای نیست بلکه برمیگردد ‏به قدمت یک قشر پلید و مرتجع یه نام آخوند. راستی که باید دید که چه کسانی از محو ‏شدن این پدیده ارتجاعی در جامعه ما دلخور میشوند؟ مگر کسانی غیر از آخوندها و ‏همپالگی هایشان از این تکامل اجتماعی در جامعه ما دلخور و نا خرسند خواهند شد؟
کُبری و امثال کُبری قربانیان جهل و خرافاتند و بس.
واقعاٌ چه انتظاری از کبرای 20 ساله که خود هنوز به محبت پدر و مادراحتیاج دارد میرود وقتی که در این سن جوانی آویزه هوا و هوس مردی بالای 50 سال میشود؟

این ملت ایران وبخصوص نسل جوان جامعه هستند که باید با این پدیده پلیدی که به جانشان افتاده با هر چه که دارند به مبارزه برخیزند.

م الف
واشنگتن دی سی

پانزده ساله بودم که با مجاهدین خلق آشنا شدم. با یونیفورم میلیشیا توی تظاهراتهای گاهی روزانه شرکت میکردم، همراه سایر خواهران و برادران مجاهدم هفته نامه مجاهد را میفروختیم، اعلامیه پخش میکردیم، کتک میخوردیم، دستگیر میشدیم، زندان میرفتیم و شکنجه میشدیم ولی باز هم این راه پر از خطر را میرفتیم. هر فصل کتک و یا دیدن و یا شنیدن خبر شهید شدن هم رزمانمان عزممان را راسختر و ایمانمان را به حقانیت راه مجاهدین بیشتر و بیشتر می کرد.
آن موقع میدانستم که مجاهدین تنها و تنها کسانی هستند که برای آزادی این خلق در زنجیر میجنگند و هیچ گاه از پا نخواهند نشست. بعد از گذشت بیست و چهارسال نه تنها عکس آن چیزی که من فکر میکردم ثابت نشده بلکه هنوز شاهد ضرب و شتم دانشجویان وطنمان هستیم، هنوز هم این به ظاهر لباس شخصی ها و چماق دارانِ این رژیم ضد بشری هر صدای آزادی خواهانه ای را در گلو خفه میکنند.
باید به این نکته توجه کرد که این روزها یک تفاوت اساسی با آن روزهای سیاه دارد و آن این است که آن روزها کسی صدای ما را نمیشنید و دنیای غرب هم خود را به کری زده بود ولی حالا با بودن انترنت این صداها در گلو نمیماند ودر ظرف چند ساعت و اگر نه چند ثانیه، جهانیان با خبر میشوند.
ملت ایران دیگر اجازه یک نسل کُشی دیگر را به این آخوندهای جنایتکار نمیدهند و جالب اینجاست که نسل جدید این ملت غیور، بخوبی فرزندان مجاهدشان را میشناسند و از هیچ پشتیبانی به این شیر زنان و شیر مردان مجاهدشان دریغ نخواهند کرد.
بیچاره شب پرستانی که کور و کرو لالند و این آسمان غرق ستاره ایران زمین را نمیبینند.

س ستاره
واشنگتن دی سی

بنا به گزارشات رسیده ، تحصن مسالمت آمیز دانشجویان دانشگاه تبریز بطور وحشیانه ای به دست مزدوران پاسدار رژیم سرکوب گردید.
خواسته دانشجویان در این تحصن مسالمت آمیز، در راستای اعتراض به سود جويی شخصی رُيیس یکی از دانشکده های این دانشگاه و به رسمیت نشناختن حقوق رسمی دانشجویان بوده است.
می بینیم که چگونه عدم اذعان یک انسان مبارز به تاریخ موجب تکرار سوابق تلخ آن می گردد. همان گونه که درست در یک ربع قرن پیش تظاهرات و اعتراضات دانشجويی و کارگری تمام میهن در زنجیرمان را فرا گرفته بود. آیا میشود که در این مقطع از تاریخ کشورمان اجازه داد که اینگونه فجایع تکرار شوند؟
آیا در عزم و روح والای انسان می شود شک و تردیدی در مقابل این نظام مفلوک و پوسیده داشت؟
انجمن حمایت از دانشجویان مبارز داخل کشور در شرق آمریکا، بدین منظور گزارشی برای دبیر کل سازمان ملل متحد تهیه کرده که بزودی در این سایت منعکس خواهد شد.

م الف
واشنگتن دی سی

هموطنان عزيزم ، ملاهای جنايتکار خيال استرداد مجاهدين را در سر می پرورانند! زهی خيال باطل.
هموطنان به ياری فرزندان دليرتان بشتابيد.
چگونه ميتوانيم ساکت بمانيم؟ و راستی چه کسانی ازسکوتمان خوشحال خواهند شد؟
مگراين مجاهدين نبودند که تا به حال120000 شهيد تقديم اين ملت غيورو رنج کشيده کرده اند. اين همه شهيدان را فقط در راه آزادی اين خلق در زنجير داده اند. اين به هيچ وجه به معنای طلبکاری از اين خلق در زنجير نيست و نبوده، بلکه ذره انتظاريست که از هر ايرانی آزاده ای ميرود. لطفاً با نوشتن نامه به مقاماتی که در پايین اين صفحه ذکرشده پشتيبانی خود را از اين شير زنان و شير مردان آزادی ابراز داريد.

م الف
واشنگتن دی سی

مردم اَزاده ايران زمين به ياری فرزندان مجاهد خود بشتابيد! اين دليران به ياری شما نيازمندند. بشتابيد و نگزاريد که اين اَخوندهای جنايتکار با همدستی استعمار کهنه و نو اين شير زنان و شير مردان ايران زمين را از سر راه خود بردارند و راه را برای قرنی ديگر از غارت و تجاوز باز کنند. به مقامات زير لطفأ نامه بنويسيد.


م الف

واشنگتن دی سی

نشانی های زير را از سايت دماوند است.

كميسارياى عالى پناهندگى در ژنو
Anne-Marie Deutschlander
UNHCR HQ Switzerland
Legal Officer
Email: Deutschl@unhcr.ch
جرج بوش
President George W. Bush: president@whitehouse.gov

معاون رئيس جمهور
Vice President Richard Cheney: vice.president@whitehouse.gov
سازمان ملل متحد
UN:
inquiries@un.org
كميسارياي عالي پناهندگان در انگليس:
Email: legal@unhcr.org.uk
صليب سرخ جهاني
Washington D.C. (covers U.S.A. and Canada)


E-Mail: washington.was@icrc.org


New York

E-Mail: mail@icrc.delnyc.org
براي ايميل به وزير دفاع به ترتيب زير عمل كنيد:
http://www.defenselink.mil/faq/comment.html
به يو آر ال بالا مراجعه كنيد, سپس روي تب Ask a Question/ Make a Comment كليك كنيد.
در قسمت Email address ايميل خود را مي دهيد.در قسمت Subject موضوع را مشخص مي كنيد. اضهارات خود را در قسمت بزرگ سفيد تايپ مي كنيد و بعد به پايين صفحه رفته و Submit Qustion را كليك مي كنيد.
وزير خارجه آمريكا:
براي فرستادن ايميل به كالين پاول يو آر ال زير را كليك كنيد:
http://contact-us.state.gov/ask_form_cat/ask_form_secretary.html
از هر نامه يك نسخه براي دماوند بفرستيد
موفق و پيروز باشيد